Շաֆաքը սկսեց լիարժեք ու իմաստալից կյանքով ապրելու իր քրտնաջան պայքարը: Հանկարծ նա նկատեց իր հայրենի Թուրքիայում հաշմանդամություն ունեցողների լռակյաց համայնքին, նա որոշեց փոխել շատերի կանխակալ վերաբերմունքն ու կարծրատիպային մտածելակերպը:
Շաֆաքը կայացրեց խիզախ որոշում` դարձնել իր պայքարը պիտանի հօգուտ մյուսների` փոքրամասնությունների, երեխաների, բռնության ենթարկված կանանց, հաշմանդամություն ունեցողների, փախստականների և մյուս բոլոր նրանց, ում իրավունքները պարբերաբար ոտնահարվում են բռնապետական պետությունում:
Նա սկսեց աշխատել տարբեր կազմակերպություններում, մշակել համազգային ու միջազգային ծրագրեր: Փավեյը դարձավ թուրք-հայկական երկլեզու «Ակոս» թերթում տպագրվող առաջին թուրք լրագրողներից:
Յոթ տարի շարունակ Շաֆաքը աշխատում էր ՄԱԿ-ի Փախստականների հարցերով գերագույն հանձնակատարի գրասենյակում: Իրավապաշտպան առաքելություններով այցելում է Ալժիր, Եգիպտոս, Իրան, Լիբանան, Սիրիա, Եմեն, Աֆղանստան:
Տասնհինգ տարի հայրենիքից դուրս ապրելուց հետո Շաֆաքը վերադարձավ Թուրքիա ու մասնակցեց խորհրդարանական ընտրություններին:
2011 թվականին նա ընտրվեց պատգամավոր ընդդիմադիր կուսակցությունից` դառնալով թուրքական խորհրդարանում հաշմանդամություն ունեցող առաջին կին պատգամավորը:
No Comments