30 Dec Օքթայ Ռիֆաթ Oktay Rifat
Օքթայ Ռիֆաթ | 1914-1988թթ., Թուրքիա
ՓՈՂՈՑՈՒՄ
Անձրևի պարանը
Սահում է ուսիս վրա
Հին մեռյալին քարշ եմ տալիս ինձ հետ
Այն փողոցով որ աչքի պես կատվի
Աչք է զարնում
Դուրս եմ սահում խոհերի աշխարհից
Բացում եմ ինչ-որ դուռ
Թվում է դուռն է իմ տան
Մի աչքով քնի մեջ
Մի աչքով արթուն
Գիշերը
Կարիճի նման իջնում է պատից
ԵՍ ԵՎ ԴՈՒ
Հազար սեր ու քնքշանքով
Հո արած մաքրել եմ քեզ
Քեզ փայլեցրել եմ
Ինչպես փարչերը պղնձյա
Մթության մեջ գիշերների
Այնպես որ այժմ
Քո կրծքի վրա շողշողում են
Ծովերն ու արևները
Եվ ամպերը
Անց են կենում
Քո ճակատի վրայով
ՀԱՆԴԻՊՈՒՄ ԱՇՆԱՆԸ
Շոր հագա ամպից
Կոշիկներ հողից
Խենթ էի ու սիրահար
Տերևածածկ ճանապարհները
Էողած ետևում
Դեպի քեզ եկա
Աշուն էր
Եվ Իսթամբուլը
Ծեր
Դեղին այն թռչունի ձայնը
Տարածվել էր ամենուրեք
Նստեցինք միջանցքում
Հենվեցինք թիկնակներին
Նստեցինք դեպի հին արևը
Լուսամուտի շրջանակում միայն մենք էինք
Նրանք ովքեր գալիս ու գնում էին
Միայն մենք էինք
Որ մայրամուտի հետ
Մերթ մրմնջում
Իմ լռությունը
Հղի էր քամու հառաչով
Երբ խոսում էի
Թափվում էին քո տերևները
ՀԱՑ ԵՎ ԱՍՏՂ
Հացը կողքիս
Եվ աստղերը հեռու հեռավոր
Հաց եմ ուտում
Միաժամանակ աստղերին նայելով
Այնպես եմ խորասուզվել մտքերի մեջ
Որ էլ չասած
Երբեմն սխալմամբ
Աստղ եմ ուտում
Հացի փոխարեն
ԱՐԵՎԸ ՋՐՈՒՄ
Արդյոք արևը ջրում
Կսկսի փայլատակել
Արդյոք ջրի սիրտը կտրոփի
Ծիծեռնակը կգա
Ինչպես սիրային նամակ
Հեռավոր սիրցյալից
Մի ձեռքին բողբոջը նշենու
Իսկ մյուսում
Մի կտոր սեզ
ԳԻՇԵՐՆԵՐԸ
Դարձյալ գիշերները
Փակեցին մեր ճանապարհը
Եվ մենք նվաղեցինք երազանքներում
Մեզ լույսի մեջ տար
Մեզ պատմիր
Գինեվուն ծովերից
Դաշտերից ծովածուփ
Թող լույս ու պայծառությունից
Այն պատմությունը
Որ պատմում ես աչքերի համար
Անձրևի նման
Տեղա քաղաքի վրա
Ով ծերունի արեգակ
Ով Հոմերոս երկինքների
Թարգմանեց Էդուարդ Հախվերդյանը
No Comments