Գիյոմ Ապոլիներ |  1880-1918թթ., Ֆրանսիա

ՊՈԵՄ

Նա ներս է մտել:
Նստել է նա:
Նա չի նայում կարմրահեր բոցին:
Վառվում է լուցկին:
Մեկնել է նա:

Զոնա
(հատված)

Ամբոխի մեջ դու մեն-մենակ հիմա քայլում ես Փարիզում,
Ավտոբուսի խոլ նախիրներ քո կողքով են միշտ վազվզում:
Ահա սիրո անձկությունն է կոկորդը քո սեղմում այնպես,
որ էլ կարծես ոչ ոք չի սիրի քեզ:
Եթե հին-հին դարերի մեջ ապրեիր դու, կմտնեիր մի մենարան:

……

Մի պանդոկի պարտեզում ես՝ Պրագայի մերձակայքում:
Երջանիկ ես. քո սեղանի վրա մի վարդ բույր է խնկում:
Քո պատմվածքը կիսատ թողած՝ դու զննում ես
Վարդի սրտի մեջ քուն մտած մի նուրբ բզեզ:
սուրբ Վիտոսի վանքում ես դու: Սարսափահար՝ տեսնում ես քեզ նրա որմին գծագրված:
Դու մահվան չափ տխուր էիր, երբ քեզ այնտեղ գտար հանկարծ:
Կարծես լույսից խելագարված Ղազարոսն ես դու դեղնավուն:
Հրեական թաղի հսկա ժամացույցի սլաքներն են ետ պտտվում:
Դու էլ ահա կյանքիդ մեջ ես քաշվում կամաց:
Գրադչանի գինետան մեջ երեկոյան
Դու լսում ես մեղեդիները չեխական:
……

Ահավասիկ Ամստերդամ քաղաքում ես մի աղջկա հետ, որին դու
Գեղեցիկ ես կարծում, թեև տգեղ է նա.
Մի լեյդենցի ուսանողի հետ նա շուտով կամուսնանա:
Բազում վարձու սենյակներ կան: Ահա մեկն է քեզ հմայում:
Հիշում եմ ես՝ երեք օր եմ ապրել այնտեղ և երեք օր էլ՝ Գուդայում:

Փարիզում ես՝ մի քննիչի մոտ դատական:
Քեզ կալանքի տակ են առնում ոճիր գործած մարդու նման:

Դու, տակավին ճանաչած կյանք ու կեղծիք,
Ճամփորդել ես մերթ կսկծոտ, մերթ երջանիկ:
Տառապել ես սիրո ցավից, երբ քսան էր տարիքը քո և երեսուն:
Ես ապրեցի խենթի նման, ժամանակս տալով քամուն:
Էլ դու սիրտ չես անում նայել քո ձեռքերին: Լալ եմ ուզում ես ամեն օր
Քեզ, քո սիրած այն աղջկա և վախերիդ վրա բոլոր:
…..

Նա աղջիկն է Ջերսի կղզու ոստիկանի:
Նրա ձեռքերը, որ ես չեմ տեսել, կոշտ են ու ճաքճքած:
Օ, ինչպես եմ կարեկցում ես որովյանի սպիներին այդ աղջկա:

Ես բերան եմ ծռում հիմա մի աղքատիկ աղջնակի,
Որ ահավոր ծիծաղ ունի:

Մենակ ես դու: Օրը շուտով կլուսանա:
Կաթնավաճառն իր դույլերը կզնգացնի մայթի վրա:

Հեռանում է գիշերն, ինչպես մի խառնածին չքնաղ աղջիկ,
Որ Լեան է հեզաբարո կամ ֆերդինան է խաբուսիկ:

Եվ քո կյանքի պես կիզանուտ այս խմիչքը ըմպում ես դու:
Ըմպած կյանքդ ինչքան նման է բարկ օղու:

Դու քայլում ես դեպի Օտյոյ: Դու ուզում ես ոտքով գնալ այս գիշեր տուն:
Գվինեի և Օվկիանյան քո կուռքերի մեջ մտնել քուն:
Հիսուսներ են՝ այդ կուռքերը, թեև, իրոք, այլ տեսք ունեն և դավանանք:
Մութ հույսերին զիջող մեկ-մեկ հիսուսներ են բոլոր նրանք:
Մնաս բարով: Մնաս բարով:
Արև՝  կտրած պարանոցով: 

Ֆրանսերենից թարգմանեց Աբրահամ Ալիքյանը