Ահմադ Շամլու |1925-2000թթ., Իրան ՔԵԶ ԲԱՐԵՎՈւՄ ԵՄ Քեզ բարևում եմ, քո կողքին նստում եմ,Եվ քո մենության մեջ կառուցվում է իմ քաղաքը մեծ: Եթե հավքի ճիչ եմ և ստվեր խոտի,Քո մենության մեջ վերագտնում եմ ճշմարտությունն այդ: Հոգնած, հոգնած գալիս եմԱրահետներից կասկածանքների,ԵՎ ես հայելու պես հագեցած եմ...